Soframızdaki Ruhsal Besinlerimiz Üzerine

---

Varoluşsal durumun içindeki kendimle, kendime insana yolculuk 

Hayat yaşam sürdüğümüz maddesel birçok nesnenin ve görevin kıskacında bize sunduğu alanlardan ibaret gibi geliyor, ne zaman kendi dışımdan sessizlikle insani bir bakışla kendime yönelmeye dem tutsam sorular ve sorulara muhatap tanımlar geliyor zihnime   

İnsan;  

Bedenin hareket kabiliyeti derecesinde keşif ve deneysel sandığı hayatın içinde en derinde bulunana ulaşmakla Aşk olunmuş varlık   

Yaşam; 

İnsani kabul ve gereksinimlerin sunulduğu alanlar bütünü  

İçsel keşif;  

Burada kolay tanım hayli zor. Çok gerilere dönmeden durum ve an üzerinden tasvirin kolaylığından yardım alarak, yaşamsal alanda varlığı devam ettirebilmek adına besin ihtiyacı duyan varlık olan insan için besine ulaşmak ve bünyeye besini ikram etmek görevsel bir hareket. Lakin insan olmanın doğası ve işlenişi yaradılışı gereği besinin özüne ihtiyaç duyuş var sofası çöp özü şifa evet sanırım bu olmalı tabir. 

Hayatın devamı için bedensel ve maddesel hareket alanı içinde tüm olaylara ve durumlara bu gözle bakmak gerek hissinin verdiği pencere ile içe yolculuk başlatmak. 

Gereksinim ve ihtiyaçları karşılanmış varlık olarak tadı ve özü neden mideye bırakıyoruz. 

Ne demek istiyorum, Rab insanı dünya üzerinde yaradılış serüveninde madde ile dolatmış hareket ve düşünce kabiliyeti ile sınıfın en maharetli halini insana sunmuş ve sınava tabi tutmak için bir alan açmış. Pencereden bakılınca durum bu olmalı ama burada da sorum şu Rab yarattığı bu varlığı sonsuzluk da var olacağı ile göndermiş olmalı bu âleme deneysel alana yani insan varlığının tüm dış özelliklerine hatta düşünme ve karar verme soyut alanlarında söz sahibi olan bir tanım olmalı   

Nedir bu?  

Ruh verilen asıl mucize. 

İş bunu bulmakla bitiyor mu tabi ki hayır ya nedir. Tüm hareket alanı ve yaşamsal keşifte insan varlığının asıl acıkan ve besine ihtiyaç duyan tarafı tamda burası ruh. 

Neden peki bedensel alanda Yaratıcının kurduğu sistem bize hiç bir şey sormadan eşsiz bir sistemle yenilen besinden özü ve sofayı ayırıp, bize ihtiyaç olanı kendi kategori ve değerlendirme ile sınıflayıp, görevini yerine getirirken. 

Yahut görsel duysal keşif sel öğrenimleri kaydet diye sormadan hareket alanındaki kolaylıkları bizde yer verirken insan varlığının bedensel durum içinde varlığını sürdürmesinde kolaylık ve sistematik işlerken   

Tüm özün ve gerçeğin hatta o ki sonsuz âlemde insan tanımının tek karşılığı ruh ile varoluş iken  

Burada işler neden bu denli karmaşık?  

Sınavın büyük sorularından birisi sanırım burada  

Konu üzerinde tamamlayıcı düşünmek gerekirse 

Ruh asıl öze ihtiyaç duyan katman buranın besini nedir demek delice ve gereksiz görünse de elzemliği çağlar boyu kendini birçok kez ispatlamış  

Ruh tüm etki ettiği alanlarda hem karar hem de karar ve durumlardan etkilenen şeffaf bir oluşum  Ruhsal alanda besin bulunmaması durumda insan tabiatına aykırı maddesellik dozunun en üst seviyelerine ulaştığı çevrede ve zamanda yeterince aşikâr 

Ruh, duygu ve inançla beslenen ve besinlerinin aslında kendi oluşturduğu fazlaca insan zihnini zorlayan bir döngüde  

Ruh alanında sağlıklı kalabilmek ve Rabbin verdiği özellikleri koruyup geliştirip hakiki insan olabilmenin yegâne yolunun duygu ve inanç ile ruhu besleyip, bu alanda yine duygunun ve inancın birleşimi ruhu keşfedebilmenin doğru yol olacağına inanıyorum.  

İnsan ruhsal alanını maddesel alanlardaki besinlerle beslemeye çalışırsa ne olur yâda besleyebilir mi bence çağın en büyük sorunlarından biri budur  

Günlük alışkanlıklar içinde bir sabah yâda daha çağın özellik kattığı Pazar sabahı kahvaltısında insan kendine besin keşfine çıktığında nerde neyle karışılacağını aslen işlenen geçmiş durumsal çıkarımlar üzerinden bilse de yine de yaradılışın verdiği cesaretle adımlıyor bu alanı   

Ve işin en büyük ironisi alanları anlatmak isterken üç boyutlu düşünmeye ve yazmaya odaklı iken bazen söz bir kapının önünde sessizlikle ne diyeceğini bilmemekle anlatılıyor aslında.   

Daha gündelik bir dil ile   

Yaşam içindeki serüvenimizde kendimizde taşıdığımız ruhun gereksinimlerini gözlemlemek isterken bile maddeye takılmanın maddeden öze ana tat ve lezzete ulaşamamanın nedenlerine takılıp kalan yine kısır döngü içinde sorularla ruhtan uzaklaşan olmamak gerek  

Bir sofrada kalbe dokunacak neler barındırmalı insan? 

Ruh kalp iman besini olarak daha insani bir yaşam için bunca hengâmenin içinde pazar kahvaltısında insan sofrasında neyi bulundurmalı nedir bizi insan yapacak soru tam bu sanki   

Gönlün duygunun aklın ruhun tüm katmanlarının ve imanın besini olması gereken ne olmalı soframızda    

Soru güzel çıkmışsa söz bitmeli bazen   

Sevgiyle …