İnsan yoldur içine
Adım adım gitmesini bilmeden kaybolan yoldur insan varılanda öpülen el, durulanda bağırılan serzeniş, yoldur yokluğu veren öğreten
Aramak düşer nasibe bazen gidilende durulanda sorulanda
Vakitsizdir yollar coğrafyasız habersiz
Susulur ve düşülür
Issızlığın tam ortasında korkudan çoktur sevinç yolun sonuna değil yoladır niyet
Gökyüzüne çizilmesini istediğin yeryüzünü donattığında durup bir çeşme başında sesleniştir
Yoldur kaybolunan kaybedileni aranan gelip bulan yağan yansıyan yoldadır
Gönlüm yollarda dağlarda
Dağlının dağ görenine ayindir yol
Kendini duymaya yeter
Aşktan bi haber duymaya sormaya söylemeye ve yeni yollara