Sabah Senfonisi

---

Şehrin fabrikalarından sızan duman sarmadan göğü

Kuşlar sabah senfonisini tamamlıyor semtte 

Caddeler inmiyor sahile bilirim buralarda 

Ve ihtilal haberi gibi kesik kokuları var köşelerin 

Sigarası yarım kalmış esnaf bakışları arasında 

Camda güne konu olacak havadis bekleyen kadınlar radarında 

Yürüyüp gitmeye çalışıyoruz duyurmadan sohbeti kuşlarla 

Tam oldu derken duymadı kimse derken acı bir fren sesi ile bozulan hayalde göz göze geliyoruz

Elinde fırın poşetini taşıyan ekmeğin sıcak köşesini tırtıklayan çocukluk özlemiyle

Geçen raylı taşıtın iğrenç sesiyle kendimize geliyoruz 

Yetişilmesi gereken yerlerin varlığı hatırlatılıyor semtte 

Bordrolu kimliğimizle yürüyoruz

Ve biliyoruz

Sevda adına nişaneler yok artık bu semtte 

Olanları çoktan ticaret hane haline getirdi kalbinden çok cüzdan meraklısı ( adamlar )

Tam olacak diyoruz kuşlar hiç susmayacak hayal bu sefer son perdede canlanacak

Bir şiir yazacak köşede elinde çiçek yağmura aldırmadan bekleyen çocuk titreyen dudaklarına yakışır bir cümle bulacak 

Birden aklımıza geliyor onlarca sene aynı kaldırımların aynı taşlarını ezber edip bir adım öteye geçemez oluşumuz hiç ayak izi bırakmaya hak verilmemiş kaldırımlar geliyor dile

Kimlik sorulmuş, memuriyet belgesi istenmiş çocuklar geliyor yamacımıza sohbete

Sigortalı işleri olmayan hayal ekmeğini bölüşen çocuklar onlar

Kuşlar şimdi gitmek saklanmak üzere 

Şehre şimdi cüzdanları kafaları kalın insanlar ayak basıyor

Ve köşeler kalabalıktan geçilmez halde

Yine de bir başka sabaha söz veriyoruz

Bordrosuz Aşk işçilerine sohbet bahsinde 

Aşksız ve banka dükkânlarıyla dolu yerlerde

Yine de pes etmiyoruz

Gökyüzü Aşkın olana dek hayallerimizle 

Bir sabah titreyen ellerde çiçeklerle

Dudağımızdan çıkıp sonsuzda duyulacak bir şiir hayaliyle